«Ο Θανάσης Διαμαντόπουλος είναι καταρχήν ένας αγαπημένος φίλος και στη συνέχεια είναι ίσως ο πιο σοφός φίλος που έχω» δηλώνει χαρακτηριστικά η Έμη Λιβανίου και μας εξηγεί πως προέκυψε η σκέψη για μία ακόμα συνέντευξη.
«Η σκέψη για μία ακόμα συνέντευξη μας πάρθηκε όταν μου προώθησε με υπερηφάνια το κείμενο του Ευάγγελου Βενιζέλου για το νέο του βιβλίο με τίτλο ‘Ο Δικαστής’. Παραθέτω λοιπόν ένα μικρό απόσπασμα από τον σχολιασμό του κου Βενιζέλου και σας προκαλώ να διαβάσετε αυτό το εξαιρετικό βιβλίο ενός σπουδαίου ανθρώπου που μπλέκει τα πραγματικά γεγονότα με την μυθοπλασία…»
Δοκιμασμένος και δόκιμος συγγραφέας
Ο Θανάσης Διαμαντόπουλος δεν πρωτοεμφανίζεται στην ελληνική πεζογραφία. Είναι δοκιμασμένος, δόκιμος συγγραφέας. Είναι πολιτικός επιστήμων, αναλυτής, στοχαστής. Και είναι πολύ δύσκολο να συνδυάσεις τον ερευνητικό/επιστημονικό, τον δοκιμιακό και τον γνήσια λογοτεχνικό λόγο. Αλλά διαμορφώνει ένα υβρίδιο, το οποίο είναι γοητευτικό, γιατί αυτό που γράφει είναι λογοτεχνική παραβολή.
Είναι το λογοτεχνικό όχημα για την εκφορά ενός λόγου, ο οποίος είναι αναμφίβολα πολιτικός, κοινωνικός και ιστορικός. Βασίζεται στο στέρεο υπόβραθο της ανάλυσης του για τις δεκαετίες του 20ου αιώνα, στους οποίους έχει αφιερώσει τους μικρούς τόμους ενός δεκάτομου έργου.
Δείτε εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη: